چهار راه

تو اتوبوس بودم.منتظر راننده که بیاد و حرکت کنیم.
می خواستم اون روز با برادربزرگ ترم برم فوتبال. یه کم دیرم شده بود.
تو فکر بودم که دیدم اتوبوس راه افتاد. یه کم جلوتر پشت چراغ قرمز یه چهارراه اتوبوس توقف کرد. از پنجره بیرون رو نگاه کردم یه پیر مردکه گیوه های سفیدپاش بودو معلوم بود به سختی راه میره،سه بسته ژیلت گرفته بوددستش و یه کیف هم روی دوشش.یه جوری که تو نگاش می شد فهمیدکه همه ی سرمایش همون بود که تو دستاش بود، با یه صدایی که شاید هیچکس نشنوه از رهگذر ها می خواست یه کم بهش توجه کنند و بتونه اون چیزی که همه ی سرمایش بود و بفروشه که شاید شب خجالت زده نره خونه همینجور که داشتم تماشاش می کردم اتوبوس راه افتاد.
چهارراه بعدی خیلی نزدیک بود باز هم پشت چراغ قرمز موندیم.
دوباره همون صحنه رو دیدم.
دوست داشتم که زمان دیرتر سپری میشد تا برم پایین و کمکش کنم.
ولی چراغ سبز شد.
و پیر مرد چهارراه به چهارراه...